Dzień dobry, cześć i czołem! #mamazakolkiem już mnie zapowiedziała, ale chciałabym się z Wami przywitać, bo w zasadzie nie powiedziała, kto dołącza do teamu mam za kółkiem ? Jestem Kaśka, jeżdżę na codzień w warszawskim Mobilisie i tak samo, jak Kasia, uwielbiam swoją pracę ? Wcześniej pisałam głównie na IG, ale wraz z Czytaj dalej O co chodzi z tym rozkładem?
Ja przeżyć te upały?
Pogoda za oknem rozpieszcza nas wysokimi temperaturami. Niektórzy radzą sobie z nimi dość dobrze, niektórzy wręcz przeciwnie. Najgorzej znoszą to osoby starsze, dzieci oraz zwierzęta. O nich my sami musimy zadbać.
Jak przetrwać ten czas podczas podróży komunikacją
Ania, trolejbusiara.
Cześć
Jestem Ania,
Moja przygoda z trolejbusami trwa od prawie trzynastu lat.
Na rozmowę kwalifikacyjną poszłam z miesięczną córką. Byłam bardzo zdeterminowana, aby dostać pracę kierowcy. I się udało.
Moim pierwszym wozem był Czytaj dalej Ania, trolejbusiara.
Bezpiecznie na wózku. Cześć I.
Było o bezpiecznej podróży z wózkiem to teraz zaczynamy cykl o podróżowaniu na wózku. Chciałam zmieścić wszystko w jednym poście, ale czytelniej będzie wrzucić w kilka.
Do napisania tego artykułu zbierałam się już od zeszłego roku i tak w szkicu leżało i leżało. Przez te kilka miesięcy dokształciłam się dzięki wymianie zdań z kilkoma osobami z niepełnosprawnościami. Dzięki tym dyskusją dowiedziałam się m.in. aby nie używać określenia „inwalida” tylko właśnie mówić o nich „osoba z niepełnosprawnością” .
Dworzec Wrocław – opinia autobusiary wtedy i teraz (2017 vs. 2019)
Wzorowy polski dworzec autobusowy? Zdecydowanie nie Dworzec Wrocław.
Już raz zdarzyło mi się napisać „recenzję” naszego nowego dworca autobusowego. Nastąpiło to 14 listopada 2017, a zatem raptem parę dni po jego otwarciu. Rzucam całość tekstu tutaj, abyście mogli porównać to, jak widzę go dziś, a jakie było moje pierwsze wrażenie.
Czytaj dalej Dworzec Wrocław – opinia autobusiary wtedy i teraz (2017 vs. 2019)
Pierwsza jazda.
04.06.2014 – pierwszy dzień pracy za kółkiem autobusu zaraz po zdaniu egzaminu. Trochę mi zeszło bo egzamin był 30.01, jednak musiałam jeszcze po drodze urodzić córkę i trochę dojść do siebie.
Pierwsza linia na której jeździłam to linia 150. Wtedy był jeszcze podział na 150L oraz 150P. Trzeba było się pilnować aby trasy nie pomylić. Jeździła ona na trasie Psie Pole stacja kolejowa. – Litewska. Raz przez Kiełczowską a raz przez Gorlicką. Przez krótki czas istniała również linia 151 (os Sobieskiego – Psie Pole stacja kolejowa) oraz
– Pani mi otworzy te drzwi!
Są sytuacje, gdzie pasażer podchodzi i prosi. Najpierw miło a potem nachalnie aby w końcu zacząć nas słownej atakować i obrażać. Wbrew pozorom są to dość częste sytuacje.
Pani mnie tu wysadzi, bo
- bliżej do sklepu/apteki/kościoła/targu/szpitala
- bo korek a nie chce się czekać
- inni wypuszczają
Ergonomia pracy. Część 3.
W celu zniwelowania zagrożeń zaproponowano określone sposoby prewencji. I tak prowadzący nim rozpocznie pracę powinien zadbać o zapewnienie sobie najbardziej optymalnych i komfortowych warunków odpowiednio przygotowując zajmowane stanowisko zgodnie z własnymi preferencjami użytkowymi i cechami antropometrycznymi. Mowa tutaj o właściwym ustawieniu fotela, podłokietników oraz innych elementów wchodzących w skład wyposażenia. Powinny one gwarantować wygodę i minimalizować ryzyko wystąpienia dolegliwości związanych z dużą powtarzalnością wykonywanych ruchów. Wobec tego pracownik powinien zadbać o ustawienie siedziska w odpowiedniej odległości względem pulpitu i zapewnić sobie w ten sposób łatwy dostęp do Czytaj dalej Ergonomia pracy. Część 3.
Lady &… Autosan Tramp
Bardzo długo trwało wymyślenie nazwy.
Bardzo długo zbierałam się, by cokolwiek wreszcie napisać.
Może tak… zacznę od przedstawienia się i przedstawienia powodów, dla których powstał ten blog. Mam na imię Agnieszka, obecnie lat prawie 24. Od gówniaka moje życie obracało się wokół publicznego transportu, mimo tego, że (a może raczej ponieważ?) pochodzę z niedużej wsi. Stopniowo moja świadomość pasażerska wzrastała, a teraz stwierdzam – hej, może by tak zacząć przekazywać to innym? Choćby nie wiem jak naiwne to było! Czytaj dalej Lady &… Autosan Tramp
Ciepły guzik.
Niby nic a przydatna rzecz. Latem nie ma zbędnego wpuszczania ciepłego powietrza wozu a zimą wychładzania wnętrza pojazdu. Coraz wiecej miast korzysta z tego udogodnienia. Większość pasażerów wiedząc, jak w innych miastach to funkcjonuje czy we Wrocławskich tramwajach podświadomie wiedzą co robić.